တစ်ခါက ကလေးနှစ်ယောက်ဟာမြစ်တစ်ခုမှာ ရေချိုးနေကြသတဲ့..တစ်ယောက်က ရေဖလားနှင့် ခပ်ပြီးချိုးတယ်။ သူက ရေမကူးတက်လို့ပေါ့.. နောက်တစ်ယောက်ကတော့ ရေကူးတက်သဖြင့် မြစ်အလည်သို့သွားချိုးတယ်။ ရေဖလားနဲ့ခက်ချိုးသော ကလေးက” သူငယ်ချင်း… မြစ်အလယ်ကို “” သွားပြီး မချိုးနဲ့ “” ရေစီးသန်တယ် ရေနစ်လိမ့်မယ်ဟ “အလိုပြောလိုက်တော့ ရေကူးတက်တဲ့ ကလေးကခုလိုပြန်ပြောလိုက်တယ်..။ ” ဟား … မင်းသာ ရေမကူးတက်လို့ “” ကမ်းစပ်မှာ ချိုးတာကွ “” ငါက ရေကူးတက်တယ်လေ “” ဒါကြောင့် ငါရေနစ်မှာ မစိုးရိမ်နဲ့ “” ငါ ရေကူးဘယ်လောက်ကျွမ်းလဲဆိုတာ “” မင်းကို လက်တွေ့ပြမယ် “ထိုသို့ဟြေပြီး မြစ်အလယ်သို့ရေကူးသွားသတဲ့မြစ်လယ်ရောက်တော့ ရေစီးသန်လွန်းတဲ့အတွက် ရေစီးကြောင်းအတိုင်းမျောပါသွားတာပေါ့..။ကမ်းစပ်က ကလေးငယ်ဟာဘာလုပ်ရမည်ကို မစဉ်း စားတက်အောင်ဖြစ်သွားတယ်..။သူကိုယ်တိုင် ကယ်ရအောင်လည်း ရေက မကူးတက်ဆိုတော့..ဒါပေမယ့် ကယ်မယ့်သူကလည်းသူတစ်ယောက်သာရှိနေတယ်။ မြစ်ကြောင်းတစ်လျှောက်မှာလည်း လူသားဆိုလို့ သူတို့နှစ်ဦးသာရှိနေလေရဲ့..။ ရေစီးထဲမျောပါနေကလေးက ကယ် ပါ ကယ်ပါဟု တစာစာအော်နေတော့ ကမ်းစပ်က ကလေးကလည်း ရေမကူးတက်တော့ မကယ်နိုင်သူဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကို သေချာစွာချလိုက်သည်။ လက်ထဲက ရေချိုးတဲ့ခွက်ကို ရေထဲပစ်ချလိုက်တယ်။ ထို့နောက် ခိုလိုအော်ပြောလိုက်တယ်။ သူငယ်ချင်း “” ရေခွက်ကို သေ ချာ ကြည့် “” သူလည်း မင်းလိုပဲ ရေစီးအတိုင်း “” မျောနေတယ် “” သူ့မှာ ကမ်းစပ်ရောက်ဖို့ “” ရေကူးစရာ ခြေလက်မရှိဘူး “
” မင်းမှာ ခြေလက်တစ်စုံ ရှိတယ် “” စိုးရိမ်စိတ်တွေ မေ့ပစ်ပြီး “” ကမ်းစပ်ရှိရာသို့ အားစိုက်ကူးလိုက် “” ဒီလိုမှ မဟုတ်ရင်တော့ “” မင်းလည်း ရေခွက်နဲ့အတူ “” မကြာခင် နစ်မြုပ်လိမ့်မယ် “ထိုသို့အော်ဟြေရင်း ကမ်းစပ်ကနေပြီးမြစ်ကြောင်းအတိုင်း ပြေးလိုက်သတဲ့ပါးစပ် ကလည်း…( ကမ်းစပ်ကို ကူးခဲ့လေကွာ )( ရေခွက်လိုပဲ ရေစီးကြောင်းအတိုင်း )( လိုက်သွားချင်လို့လား )( မင်းမှာ ခြေလက်တွေရှိတယ်လေကွာ )( ကူးခဲ့စမ်းပါ ဒီဘက်ကို )ထိုသို့ အကြိမ်များစွာအော်ဟြေလိုက်တော့မြစ်ကြောင်းအတိုင်း မျောနေသော ကလေးငယ်ဟာ အားသွန် ခွန်စိုက်နဲ့ ကမ်းစပ်ရှိရာသို့ ကူးသတဲ့..။ဒီလိုနဲ့နောက်ဆုံးတော့ ကမ်းစပ်ရှိရာသို့အရောက်ကူးခက်နိုင်ခဲ့တာပေါ့..။ သူကမ်းစပ်ရောက်နေချိန်မှာတော့ရေမကူးတက်တဲ့ကလေးငယ်ရဲ့ရေခွက်လေးဟာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ရေစီးထဲမှာ မျောရင်းမြင်ကွင်းထဲမှ ပျောက်ကွယ်သွားသတဲ့..။နှစ်ယောက်သား မောမောနှင့် ကမ်းစပ်မှာ ပက်လပ်လှန်ကာ အနားယူလိုက်တယ်။ ထို့နောက်ကောင်းကင်ကြီးကို ကြည့်ပြီးအော်ရယ်လိုက်ကြသတဲ့ သူတို့စိတ် ထဲမှာ အိမ်ပြန်နောက်ကျလို့မေမေရိုက်မည့်အရေးကို တွေးနေရင်းနဲ့နှစ်ယောက်သား ထပ်ပြီးကြုံဦးမည့်ဒုက္ခတစ်ခုအတွက် ရယ်မောရင်း အားမွေးလိုက်သတဲ့..။ ဒီအကြောင်းအရာလေးက မြစ်ကြီးနဲ့တူတဲ့ လူ့လောကမှာရေစီးသန်တဲ့မြစ်အလယ်လိုပဲ အခက်ခဲတွေဆို ရှိတက်ကြပါတယ်။ဒီအခက်ခဲတွေကို ရေကူးကျွမ်းကျင်သောကလေးငယ်ရဲ့ မလိုအပ်ပဲဒုက္ခမြစ်လည်လို့ မိုက်မဲစွာမကူးလိုက်ပါနဲ့..။ ကမ်းစပ်မှာ အေး ဆေးချိုးပါ။ အကယ်၍ ဒုက္ခမြစ်လယ်လို့ ကူးခတ်မိလျှင်လည်း ရေခွက်လေးလို ဒုက္ခရဲ့ခေါ်ဆောင်ရာကို အလိုက်သင့်လိုက်မသွားပါနဲ့..။ခြေ လက်တွေနဲ့တူသော ကြိုးစားမှုဖြင့်အခက်ခဲများကြားက ရုန်းထွက်လိုက်ပါ..။မရုန်းထွက်နိုင်သရွေ့တော့ ရေခွက်လေးလိုပဲ ဦးတည်ရာမဲ့စွာနဲ့ အခက်ခဲတွေကြားမှာ ဒုက္ခတွေရဲ့ခေါ်ဆောင်ရာကို လိုက်သွားရပါလိမ့်မယ်…။
Credit – အမှောင်ထဲက လူသား
[zawgyi]
တစ္ခါက ကေလးႏွစ္ေယာက္ဟာျမစ္တစ္ခုမွာ ေရခ်ိဳးေနၾကသတဲ့..တစ္ေယာက္က ေရဖလားႏွင့္ ခပ္ၿပီးခ်ိဳးတယ္။ သူက ေရမကူးတက္လို႔ေပါ့.. ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေရကူးတက္သျဖင့္ ျမစ္အလည္သို႔သြားခ်ိဳးတယ္။ ေရဖလားနဲ႔ခက္ခ်ိဳးေသာ ကေလးက” သူငယ္ခ်င္း… ျမစ္အလယ္ကို “” သြားၿပီး မခ်ိဳးနဲ႔ “” ေရစီးသန္တယ္ ေရနစ္လိမ့္မယ္ဟ “အလိုေျပာလိုက္ေတာ့ ေရကူးတက္တဲ့ ကေလးကခုလိုျပန္ေျပာလိုက္တယ္..။ ” ဟား … မင္းသာ ေရမကူးတက္လို႔ “” ကမ္းစပ္မွာ ခ်ိဳးတာကြ “” ငါက ေရကူးတက္တယ္ေလ “” ဒါေၾကာင့္ ငါေရနစ္မွာ မစိုးရိမ္နဲ႔ “” ငါ ေရကူးဘယ္ေလာက္ကြၽမ္းလဲဆိုတာ “” မင္းကို လက္ေတြ႕ျပမယ္ “ထိုသို႔ေၾဟၿပီး ျမစ္အလယ္သို႔ေရကူးသြားသတဲ့ျမစ္လယ္ေရာက္ေတာ့ ေရစီးသန္လြန္းတဲ့အတြက္ ေရစီးေၾကာင္းအတိုင္းေမ်ာပါသြားတာေပါ့..။ကမ္းစပ္က ကေလးငယ္ဟာဘာလုပ္ရမည္ကို မစဥ္း စားတက္ေအာင္ျဖစ္သြားတယ္..။သူကိုယ္တိုင္ ကယ္ရေအာင္လည္း ေရက မကူးတက္ဆိုေတာ့..ဒါေပမယ့္ ကယ္မယ့္သူကလည္းသူတစ္ေယာက္သာရွိေနတယ္။ ျမစ္ေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာလည္း လူသားဆိုလို႔ သူတို႔ႏွစ္ဦးသာရွိေနေလရဲ႕..။ ေရစီးထဲေမ်ာပါေနကေလးက ကယ္ ပါ ကယ္ပါဟု တစာစာေအာ္ေနေတာ့ ကမ္းစပ္က ကေလးကလည္း ေရမကူးတက္ေတာ့ မကယ္ႏိုင္သူဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ေသခ်ာစြာခ်လိုက္သည္။ လက္ထဲက ေရခ်ိဳးတဲ့ခြက္ကို ေရထဲပစ္ခ်လိုက္တယ္။ ထို႔ေနာက္ ခိုလိုေအာ္ေျပာလိုက္တယ္။ သူငယ္ခ်င္း “” ေရခြက္ကို ေသ ခ်ာ ၾကည့္ “” သူလည္း မင္းလိုပဲ ေရစီးအတိုင္း “” ေမ်ာေနတယ္ “” သူ႔မွာ ကမ္းစပ္ေရာက္ဖို႔ “” ေရကူးစရာ ေျခလက္မရွိဘူး “” မင္းမွာ ေျခလက္တစ္စုံ ရွိတယ္ “” စိုးရိမ္စိတ္ေတြ ေမ့ပစ္ၿပီး “” ကမ္းစပ္ရွိရာသို႔ အားစိုက္ကူးလိုက္ “” ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့ “” မင္းလည္း ေရခြက္နဲ႔အတူ “” မၾကာခင္ နစ္ျမဳပ္လိမ့္မယ္ “ထိုသို႔ေအာ္ေၾဟရင္း ကမ္းစပ္ကေနၿပီးျမစ္ေၾကာင္းအတိုင္း ေျပးလိုက္သတဲ့ပါးစပ္ ကလည္း…( ကမ္းစပ္ကို ကူးခဲ့ေလကြာ )( ေရခြက္လိုပဲ ေရစီးေၾကာင္းအတိုင္း )( လိုက္သြားခ်င္လို႔လား )( မင္းမွာ ေျခလက္ေတြရွိတယ္ေလကြာ )( ကူးခဲ့စမ္းပါ ဒီဘက္ကို )ထိုသို႔ အႀကိမ္မ်ားစြာေအာ္ေၾဟလိုက္ေတာ့ျမစ္ေၾကာင္းအတိုင္း ေမ်ာေနေသာ ကေလးငယ္ဟာ အားသြန္ ခြန္စိုက္နဲ႔ ကမ္းစပ္ရွိရာသို႔ ကူးသတဲ့..။ဒီလိုနဲ႔ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကမ္းစပ္ရွိရာသို႔အေရာက္ကူးခက္ႏိုင္ခဲ့တာေပါ့..။ သူကမ္းစပ္ေရာက္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ေရမကူးတက္တဲ့ကေလးငယ္ရဲ႕ေရခြက္ေလးဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ေရစီးထဲမွာ ေမ်ာရင္းျမင္ကြင္းထဲမွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသတဲ့..။ႏွစ္ေယာက္သား ေမာေမာႏွင့္ ကမ္းစပ္မွာ ပက္လပ္လွန္ကာ အနားယူလိုက္တယ္။ ထို႔ေနာက္ေကာင္းကင္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီးေအာ္ရယ္လိုက္ၾကသတဲ့ သူတို႔စိတ္ ထဲမွာ အိမ္ျပန္ေနာက္က်လို႔ေမေမ႐ိုက္မည့္အေရးကို ေတြးေနရင္းနဲ႔ႏွစ္ေယာက္သား ထပ္ၿပီးႀကဳံဦးမည့္ဒုကၡတစ္ခုအတြက္ ရယ္ေမာရင္း အားေမြးလိုက္သတဲ့..။ ဒီအေၾကာင္းအရာေလးက ျမစ္ႀကီးနဲ႔တူတဲ့ လူ႔ေလာကမွာေရစီးသန္တဲ့ျမစ္အလယ္လိုပဲ အခက္ခဲေတြဆို ရွိတက္ၾကပါတယ္။ဒီအခက္ခဲေတြကို ေရကူးကြၽမ္းက်င္ေသာကေလးငယ္ရဲ႕ မလိုအပ္ပဲဒုကၡျမစ္လည္လို႔ မိုက္မဲစြာမကူးလိုက္ပါနဲ႔..။ ကမ္းစပ္မွာ ေအး ေဆးခ်ိဳးပါ။ အကယ္၍ ဒုကၡျမစ္လယ္လို႔ ကူးခတ္မိလွ်င္လည္း ေရခြက္ေလးလို ဒုကၡရဲ႕ေခၚေဆာင္ရာကို အလိုက္သင့္လိုက္မသြားပါနဲ႔..။ေျခ လက္ေတြနဲ႔တူေသာ ႀကိဳးစားမႈျဖင့္အခက္ခဲမ်ားၾကားက ႐ုန္းထြက္လိုက္ပါ..။မ႐ုန္းထြက္ႏိုင္သေ႐ြ႕ေတာ့ ေရခြက္ေလးလိုပဲ ဦးတည္ရာမဲ့စြာနဲ႔ အခက္ခဲေတြၾကားမွာ ဒုကၡေတြရဲ႕ေခၚေဆာင္ရာကို လိုက္သြားရပါလိမ့္မယ္…။