သူစီးမယ့် လေယာဉ်ဟာ ထွက်ခွာဖို့ တစ်နာရီ နောက်ကျမှာကြောင့် မေရီဟာ လေဆိပ်ထဲက ထိုင်ခုံရှည်တစ်ခုမှာ သွားထိုင်လိုက်တယ်။ ခုံပေါ်မှာ သူ့ခရီးသွားအိတ်ကို ဘေးနားချလိုက်ပြီး လက်ထဲက ဖတ်လက်စ စာအုပ်ကို ဖတ်နေလိုက်တယ်။သူဟာ စာအုပ်ထဲမှာ စိတ်ဝင်စားနေလို့ သူ့ဘေးနားမှာ ယောက်ျားတစ်ယောက် လာထိုင်လိုက်တယ်ဆိုတာကို မသိလိုက်ဘူး။ မကြာခင် သူဟာ စာအုပ်ဖတ်တာ ခဏနားပြီး အနား ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အံ့အားသင့်ဒေါသဖြစ်စရာ တစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ဘေးမှာ လာထိုင်သူဟာ သူချထားတဲ့ ဘီစကစ်အထုတ်ထဲက ဘီစကစ်တစ်ချပ်စီကို နိုက်ယူပြီး အေးအေးဆေးဆေး ဝါးစားနေတယ်။ မေရီဟာ ရုတ်တရက် ဒေါသထွက်ပြီး အဲဒီလူကို အော်ပစ်လိုက်ဖို့ စိတ်ကူးမိပေမယ့် ရုပ်ရည်သန့်ပြန့်တဲ့ လူကြီးလူကောင်းတစ်ယောက်နဲ့ တူလို့ ဘာမှ မပြောပဲ ဆက်ကြည့်နေလိုက်တယ်။ဟိုလူကလည်း အေးအေးဆေးဆေးပဲ ဘီစကစ်တစ်ချပ်ချင်းကို ဝါးစားနေတယ်။ မေရီဟာ အတော် မခံချိမခံသာ ဖြစ်လာလို့ သူလည်း အထုတ်ထဲက ဘီစကစ်တစ်ချပ်ကို ယူပြီး စားလိုက်တယ်။ ဟိုလူက သူ့ကို တချက်ပြုံးကြည့်လိုက်ပြီး ဘာစကားမှ မပြောဘဲ ဘီစကစ်တစ်ချပ်ချင်းစီ ယူပြီး စားနေတယ်။
မေရီကလည်း အားကျမခံ သူ ဘီစကစ်တချပ်ယူစားရင် သူလည်း တစ်ချပ်လိုက်ယူစားလိုက်တယ်။ မေရီ့ရင်ထဲမှာ ဒေါသတွေ ဗလောင်ဆူနေတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ ဘာမှ မပြောဘူး။ဒီလိုနဲ့ အထုတ်ထဲမှာ ဘီစကစ်တစ်ချပ်ပဲ ကျန်တော့တယ်။ မေရီကလည်း သူဘာလုပ်မလဲဆိုတာကို စောင့်ကြည့်နေတယ်။ အဲဒီလူဟာ ကျန်တဲ့ ဘီစကစ်ချပ်ကို ယူပြီး လက်နဲ့ ၂ ခြမ်းဖဲ့လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မေရီ့ကို ပြုံးပြရင်း တခြမ်းကို လှမ်းပေးလိုက်တယ်။ မေရီဟာ သူ့ကို အော်ပစ်မလို့ ပါးစပ်ကို ဟလိုက်ချိန်မှာ သူ့လေယဉ်ထွက်တော့မယ်ဆိုတဲ့ ကြေငြာသံကို ကြားလိုက်တာကြောင့် အဲဒီလူကို ရွံရှာတဲ့အကြည့်နဲ့ တစ်ချက်ကြည့်၊ ခုံတန်းကထပြီး သူ့လက်ဆွဲအိတ်ကို ကောက်ဆွဲလို့ လေယာဉ်ပေါ် တက်ဖို့ ထွက်လာခဲ့တယ်။အခု မေရီ လေယာဉ်ပေါ်ကို ရောက်ပြီ။ သူ့ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ ပစ္စည်းတစ်ခု ရှာဖို့ သူ့လက်ဆွဲအိတ်ကို ဖွင့်လိုက်တယ်။ လက်ဆွဲအိတ်အတွင်းမှာ ဖေါက်လက်စ ဘီစကစ်တစ်ထုတ်ကို တွေ့လိုက်တယ်။ သူ့ဘီစကစ်ထုတ်က အိတ်ထဲမှာပါလား။ ဒီအခါမှ မေရီသိလိုက်တယ်။ စောစောက သူစားနေတာ ဟိုလူရဲ့ ဘီစကစ်တွေကိုး။ ဟိုလူ့ကို သူခိုးလို့ ထင်နေတဲ့ မေရီဟာ တကယ်တော့ သူကိုယ်တိုင်က သူခိုးဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကို ရှက်ရှက်နဲ့ သိလိုက်ရတယ်။ ဒါမျိုးလေးတွေ သတိမထားရင် ဖြစ်တတ်ပါတယ်။ အင်တာနက်က ရှာတွေ့လို့ ဘာသာပြန်ထားတာပါ။
Credit – ဗန်းမော်သိန်းဖေ
[zawgyi]
သူစီးမယ့္ ေလယာဥ္ဟာ ထြက္ခြာဖို႔ တစ္နာရီ ေနာက္က်မွာေၾကာင့္ ေမရီဟာ ေလဆိပ္ထဲက ထိုင္ခုံရွည္တစ္ခုမွာ သြားထိုင္လိုက္တယ္။ ခုံေပၚမွာ သူ႔ခရီးသြားအိတ္ကို ေဘးနားခ်လိုက္ၿပီး လက္ထဲက ဖတ္လက္စ စာအုပ္ကို ဖတ္ေနလိုက္တယ္။သူဟာ စာအုပ္ထဲမွာ စိတ္ဝင္စားေနလို႔ သူ႔ေဘးနားမွာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ လာထိုင္လိုက္တယ္ဆိုတာကို မသိလိုက္ဘူး။ မၾကာခင္ သူဟာ စာအုပ္ဖတ္တာ ခဏနားၿပီး အနား ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အံ့အားသင့္ေဒါသျဖစ္စရာ တစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ေဘးမွာ လာထိုင္သူဟာ သူခ်ထားတဲ့ ဘီစကစ္အထုတ္ထဲက ဘီစကစ္တစ္ခ်ပ္စီကို ႏိုက္ယူၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး ဝါးစားေနတယ္။ ေမရီဟာ ႐ုတ္တရက္ ေဒါသထြက္ၿပီး အဲဒီလူကို ေအာ္ပစ္လိုက္ဖို႔ စိတ္ကူးမိေပမယ့္ ႐ုပ္ရည္သန႔္ျပန႔္တဲ့ လူႀကီးလူေကာင္းတစ္ေယာက္နဲ႔ တူလို႔ ဘာမွ မေျပာပဲ ဆက္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ဟိုလူကလည္း ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ဘီစကစ္တစ္ခ်ပ္ခ်င္းကို ဝါးစားေနတယ္။ ေမရီဟာ အေတာ္ မခံခ်ိမခံသာ ျဖစ္လာလို႔ သူလည္း အထုတ္ထဲက ဘီစကစ္တစ္ခ်ပ္ကို ယူၿပီး စားလိုက္တယ္။ ဟိုလူက သူ႔ကို တခ်က္ၿပဳံးၾကည့္လိုက္ၿပီး ဘာစကားမွ မေျပာဘဲ ဘီစကစ္တစ္ခ်ပ္ခ်င္းစီ ယူၿပီး စားေနတယ္။ေမရီကလည္း အားက်မခံ သူ ဘီစကစ္တခ်ပ္ယူစားရင္ သူလည္း တစ္ခ်ပ္လိုက္ယူစားလိုက္တယ္။ ေမရီ႕ရင္ထဲမွာ ေဒါသေတြ ဗေလာင္ဆူေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ ဘာမွ မေျပာဘူး။ဒီလိုနဲ႔ အထုတ္ထဲမွာ ဘီစကစ္တစ္ခ်ပ္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ေမရီကလည္း သူဘာလုပ္မလဲဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္။ အဲဒီလူဟာ က်န္တဲ့ ဘီစကစ္ခ်ပ္ကို ယူၿပီး လက္နဲ႔ ၂ ျခမ္းဖဲ့လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေမရီ႕ကို ၿပဳံးျပရင္း တျခမ္းကို လွမ္းေပးလိုက္တယ္။ ေမရီဟာ သူ႔ကို ေအာ္ပစ္မလို႔ ပါးစပ္ကို ဟလိုက္ခ်ိန္မွာ သူ႔ေလယဥ္ထြက္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ ေၾကျငာသံကို ၾကားလိုက္တာေၾကာင့္ အဲဒီလူကို ႐ြံရွာတဲ့အၾကည့္နဲ႔ တစ္ခ်က္ၾကည့္၊ ခုံတန္းကထၿပီး သူ႔လက္ဆြဲအိတ္ကို ေကာက္ဆြဲလို႔ ေလယာဥ္ေပၚ တက္ဖို႔ ထြက္လာခဲ့တယ္။အခု ေမရီ ေလယာဥ္ေပၚကို ေရာက္ၿပီ။ သူ႔ထိုင္ခုံမွာ ထိုင္လိုက္တယ္။ ပစၥည္းတစ္ခု ရွာဖို႔ သူ႔လက္ဆြဲအိတ္ကို ဖြင့္လိုက္တယ္။ လက္ဆြဲအိတ္အတြင္းမွာ ေဖါက္လက္စ ဘီစကစ္တစ္ထုတ္ကို ေတြ႕လိုက္တယ္။ သူ႔ဘီစကစ္ထုတ္က အိတ္ထဲမွာပါလား။ ဒီအခါမွ ေမရီသိလိုက္တယ္။ ေစာေစာက သူစားေနတာ ဟိုလူရဲ႕ ဘီစကစ္ေတြကိုး။ ဟိုလူ႔ကို သူခိုးလို႔ ထင္ေနတဲ့ ေမရီဟာ တကယ္ေတာ့ သူကိုယ္တိုင္က သူခိုးျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို ရွက္ရွက္နဲ႔ သိလိုက္ရတယ္။ ဒါမ်ိဳးေလးေတြ သတိမထားရင္ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အင္တာနက္က ရွာေတြ႕လို႔ ဘာသာျပန္ထားတာပါ။